Leczenie narkomanii
W In Puris rozumiemy oczekiwania i potrzeby naszych klientów. Zdajemy sobie sprawę jak trudno jest uświadomić sobie, że jest się uzależnionym. Dzięki naszemu doświadczeniu i zaangażowaniu, pomożemy Tobie w powrocie do prawidłowego życia. W celu lepszego poznania tematyki związanej z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych i leczenia narkomanii, przygotowaliśmy streszczenie najważniejszych zagadnień w tych tematach. Narkotyki czyli wszelkiego rodzaju środki psychoaktywne, których przyjmowanie powoduje przyjemność, niosą ze sobą ogromne ryzyko wystąpienia poważnej zależności psychicznej. Przejawia się ona silną potrzebą przyjmowania środków odurzających w różnych sytuacjach społecznych. Leczenie narkomanii to bardzo długi i żmudny proces. Podstawowym elementem wpływającym na skuteczność jest uświadomienie sobie choroby. Tylko dzięki temu chory może w pełni aktywnie uczestniczyć w terapii, a leczenie uzależnienia od narkotyków będzie zdecydowanie bardziej skuteczne.
Uzależnienie jest źródłem indywidualnego i społecznego cierpienia. Po pierwsze mamy do czynienia z cierpieniem osoby, która się uzależniła. Po drugie, dostrzega się występowanie problemu cierpienia jej najbliższego otoczenia (często cierpienie to ma charakter współuzależnienia). Cierpienie to obejmuję wszystkie sfery funkcjonowania człowieka : fizyczną, psychiczną, społeczną, a także duchową.
Psychologiczne mechanizmy uzależnienia – dlaczego osoba uzależniona ma trudność w dostrzeżeniu problemu?
- psychologiczne mechanizmy uzależnienia – są to mechanizmy obronne osoby uzależnionej, które uniemożliwiają jej dostrzeżenie prawdziwego źródła problemów i są powodem błędnego koła uzależnienia. Wyszczególniamy 3 podstawowe mechanizmy uzależnienia :
Mechanizm nałogowej regulacji emocji – polega na przyjmowaniu substancji, w celu regulowania swoich stanów emocjonalnych; przyjmowanie substancji psychoaktywnej ma na celu zwiększenie dobrego samopoczucia lub zredukowanie nieprzyjemnych emocji .Mechanizm ten jest odpowiedzialny za poczucie głodu narkotykowego, prowadzi do tego, że uzależniony traci kontakt z rzeczywistością oraz nie jest w stanie w sposób naturalny odczuwać emocji pozytywnych, szczęścia, radości, dobrego samopoczucia - mechanizm iluzji i zaprzeczenia – powoduje, że osoba uzależniona zaprzecza swojemu uzależnieniu i nie widzi powodów, by zaprzestać zażywać środka. Uzależniony minimalizuje swoje problemy, np. zdrowotne, w pracy lub rodzinie. W związku z tym nie jest w stanie skojarzyć, że właśnie uzależnienie jest ich powodem. Procesy myślowe osoby uzależnionej podporządkowane są chęci zdobywania substancji i „dostosowują” postrzeganą przez uzależnionego rzeczywistość do tego, by zażywanie substancji odczuwała jako coś przyjemnego, komfortowego.
- mechanizm rozproszenia i rozdwojenia „Ja” – ma wpływ na strukturę „Ja” upośledzając tym samym stabilną tożsamość osoby. Uszkadza on zdolność do kierowania postępowaniem i do podejmowania racjonalnych decyzji przez osobę uzależnioną. Tożsamość osoby jest na tyle zaburzona, że traci swoją pewność siebie, poczucie mocy kiedy jest trzeźwa . W zamian pojawia się poczucie bezradności, wstydu za swoje zachowanie w stanie nietrzeźwości.
Leczenie narkomanii polega na ponownym budowaniu swojej tożsamości, zaakceptowaniu swoich błędów, słabych jak i mocnych stron czy nabieranie szacunku do samego siebie.
Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień In Puris – pomoże Ci w leczeniu narkomanii.
Jak zażywanie narkotyków wpływa na życie rodzinne?
Zażywanie narkotyków przez jakiegokolwiek członka rodziny uniemożliwia prawidłowe jej funkcjonowanie. Następuję skupienie się na problemie narkotykowym , które skutkuje zamazaniem innych ważnych problemów w rodzinie. W rodzinie narkomańskiej występują zaburzone relacje pomiędzy poszczególnymi członkami.
Leczenie narkomanii
Jak rozpoznać uzależnienie?
Uzależnienie jest to stan przewlekłej choroby, charakteryzujący się okresowymi stanami abstynencji i nawrotów. Jest to stan, w którym stajemy się niewolnikiem substancji psychoaktywnej, a nasz organizm, w pierwszej kolejności, dąży do zaspokojenia „głodu” na nią.
Najważniejsze cechy stanu uzależnienia :
- silna potrzeba, a nierzadko przymus używania substancji psychoaktywnej
- brak samokontroli zażywania danej substancji
- kompulsywność w poszukiwaniu kolejnej dawki
- przyjmowanie substancji psychoaktywnej w celu uniknięcia objawów abstynencyjnych
- występowanie zjawiska abstynencji po przerwaniu przyjmowania substancji psychoaktywnej
- wzrost tolerancji na przyjmowaną substancję
- zanik relacji społecznych oraz potrzeby wykonywania naturalnych czynności zawodowych i osobistych, charakterystycznych dla stylu życia przed wystąpieniem uzależnienia
- kontynuowanie zażywania pomimo występowania szkód zdrowotnych, osobistych i społecznych
Rodzaje uzależnień i zespół abstynencyjny
Zespół abstynencyjny – wywołany jest zaprzestaniem lub znacznym ograniczeniem przyjmowania substancji psychoaktywnej. Jest jednym ze wskaźników występowania zespołu uzależnienia. Narkomania jest złożoną chorobą chroniczną, która przejawia się w dwóch podstawowych rodzajach: uzależnieniu fizycznym i psychicznym.
- Uzależnienie fizyczne (fizjologiczne)- kluczowym elementem jest zjawisko tolerancji. Związane jest ono z koniecznością przyjmowania coraz to większych dawek substancji psychoaktywnej dla osiągnięcia tego samego efektu (stanu); charakteryzuje się przymusowym dążeniem do zażywania substancji psychoaktywnej. Brak danej substancji w organizmie skutkuje pojawieniem się tzw. zespołu abstynencyjnego, powstałego na skutek zakłócenia procesów biologicznych i przejawiającego się dotkliwymi, fizycznymi zaburzeniami. Siła tego rodzaju uzależnienia jest zależna od rodzaju przyjmowanej substancji.
- Uzależnienie psychiczne(psychologiczne)- kluczowym elementem jest bezwarunkowe dążenie do użycia substancji psychoaktywnej, w celu uzyskania pożądanych stanów psychicznych (emocjonalnych i zmysłowych).; Osoba uzależniona odczuwa, że dana substancja i tylko ona jest w stanie „zaspokoić” pewne jej potrzeby, przypisuje jej szczególne, subiektywne znaczenie, coraz bardziej koncentrując swoje życie tylko na jej zdobywaniu
- Uzależnienie społeczne (środowiskowe) – związane jest z chęcią przynależności jednostek do grup społecznych, które uważają zażywanie substancji psychoaktywnych za normę obyczajową i element je integrujący. Takie zachowania są charakterystyczne głównie dla grup subkulturowych i nieformalnych grup rówieśniczych. Spotykamy je także w grupach przestępczych o charakterze zorganizowanym
Detoks organizmu
Pomoc w leczeniu uzależnienia od narkotyków oparta jest na kilku podstawowych etapach. Pierwszym etapem jest detoksykacja organizmu chorego. Często jest to bardzo nieprzyjemny dla pacjenta etap leczenia narkomanii, w którym duży nacisk kładzie się na minimalizowanie efektu odstawienia. Detoksykacja może powodować wiele powikłań zagrażających życiu, dlatego też musi być przeprowadzona pod nadzorem i opieką wykwalifikowanej kadry medycznej.
Leczenie narkomanii – etapy
Dalsze etapy leczenia uzależnienia od narkotyków mogą nastąpić dopiero po oczyszczeniu organizmu. Praktyka terapii antynarkotykowej wyróżnia trzy podstawowe sposoby leczenia narkomanii: leczenie substytucyjne, wprowadzenie całkowitej abstynencji oraz psychoterapię poznawczo-behawioralną. Pomoc dla uzależnionych od narkotyków leczeniem substytucyjnym polega na podawaniu uzależnionemu środków farmakologicznych, które mają na celu osłabienie, a w efekcie zlikwidowanie uzależnienia fizycznego.
Leczenie narkomanii poprzez całkowitą abstynencję stosowana jest w przypadku zażywania środków psychoaktywnych słabiej uzależniających. Wymaga ona jednak wysokiego zaangażowania i motywacji pacjenta do zerwania z nałogiem. Leczenie uzależnienia od narkotyków poprzez psychoterapię polega na nauce i wprowadzaniu do codziennego życia pacjenta głębokich zmian, mających na celu identyfikację sytuacji powodujących potrzebę zażywania narkotyków oraz zwalczenie potrzeby sięgania po nie. Podstawowym warunkiem uzyskania pozytywnych wyników w leczeniu narkomanii jest poddanie się całemu procesowi leczenia i terapii. Nie ma możliwości wyleczenia się z narkomanii w „warunkach domowych”, konieczna jest interwencja medyczna lub/i psychologiczna. Leczenie narkomanii to bardzo długi i trudny proces. Pierwszy krok w walce z tą niszczącą, śmiertelną chorobą, pomoże ci wykonać Ośrodek Leczenia Uzależnień In Puris.
Wykaz najbardziej rozpowszechnionych narkotyków
Amfetamina – to cała grupa środków psychostymulujących pochodnych fenylopropylanu. Powodują długotrwałe pobudzenie, zmniejsza łaknienie i potrzebę snu. Zwiększa koncentrację, choć w przypadku większych dawek, efekt może być odwrotny. Długotrwałe i intensywne przyjmowanie narkotyku, wywołana tym aktywność, brak snu, odpowiedniego odżywiania mogą prowadzić do ogólnego wyniszczenia organizmu.
Metaamfetamina – pod względem chemicznym jest podobna do amfetaminy. Różni się od niej tylko zawartością grupy N-metylowej. Jej pobudzające działanie na Ośrodkowy Układ Nerwowy jest znacznie silniejsze niż amfetaminy. Jednak jest bardziej toksyczna niż amfetamina.
Ecstasy (MDMA) – jest syntetycznym analogiem amfetamin metylowych; z jednej strony wykazuje działanie stymulujące układ nerwowy (podobnie jak amfetamina), z drugiej posiada właściwości psychodeliczne (zmiany świadomości dotyczą przede wszystkim stanów emocjonalnych . Wpływa na zwiększenie empatii i ułatwia nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi.
Zagrożenie związane z używaniem w/w substancji
Anhedonia – jest to utrata zdolności odczuwania przyjemności przy czynnościach i przeżyciach, który zwykle jej dostarczały środki z grupy amfetamin.
Psychoza amfetaminowa – długotrwałe stosowanie amfetaminy może doprowadzić do psychozy o charakterze majaczeniowo – urojeniowym (występują omamy słuchowe i urojenia prześladowcze). Powodem tych stanów może być chroniczny brak snu zaburzający gospodarkę neurotransmiterami, czasem jednak psychozy mogą być na tyle silne i głębokie, że będą wymagać długotrwałego leczenia psychiatrycznego.
Depresja – wywołana przez narkotyk głęboka i ostra depresja może prowadzić do myśli i prób samobójczych nawet przez długi czas od momentu zaprzestania przyjmowania substancji .
Wykaz najpopularniejszych narkotyków
Kokaina – jest alkaloidem otrzymywanym z liści rośliny o nazwie koka, której największe uprawy znajdują się w Ameryce Południowej, głównie w Kolumbii, Peru i Boliwii. Należy do narkotyków o silnym działaniu pobudzającym i uzależniającym. Powoduje silną euforie, poczucie wyższości i pozbawia lęku, pobudza seksualnie i ruchowo. Po zażyciu kokainy zanika zdolność do odczuwania przykrych zdarzeń. Szybko prowadzi do uzależnienia psychicznego, ze względu na atrakcyjne przeżycia jakie towarzyszą działaniu kokainy na psychikę człowieka oraz złe samopoczucie, jakie następuje, gdy narkotyk przestaje działać. Długotrwałemu zażywaniu kokainy często towarzyszą ostre psychotyczne objawy zatrucia,omamy słuchowe, wzrokowe i dotykowe.
Crack – jest to krystaliczna forma kokainy; zażywany jest poprzez palenie. Jest on od 20-30 razy silniejszy niż będąca w nielegalnym handlu kokaina. Działa podobnie, lecz o wiele bardziej intensywnie.
Zagrożenie związane z przyjmowaniem w/w substancji
Psychoza pokokainowa – irracjonalne i dziwaczne zachowanie, trudności w funkcjonowaniu w społeczeństwie; powstają urojenia, w tym często urojenia prześladowcze.
Anhedonia – powoduje utrate zdolności do czerpania przyjemności z wydarzeń, które wcześniej sprawiały radość i zadowolenie.
Silne wyniszczenie organizmu – spowodowane jest brakiem łaknienia, snu i odpoczynku.
Opiaty
Zaliczamy do nich substancje uzyskane z przetworów maku lekarskiego oraz syntetyczne środki przeciwbólowe, uznane za narkotyki. Opiaty są środkami, które bardzo szybko i silnie uzależniają psychicznie i fizycznie. Charakterystycznym objawem jest wzrost tolerancji organizmu na ich działanie.
- opium – otrzymuje się je z zielonych makówek maku lekarskiego; zawiera ono kilkanaście alkaloidów, wśród nich morfinę, kodeinę i papawerynę
- morfina – najpopularniejsza pochodna opiatowa. Jest jednym z najsilniejszych środków znieczulających stosowanych w medycynie. Zmniejsza wrażliwość na przykre bodźce psychiczne, niekiedy działa euforycznie.
- heroina – produkt półsyntetyczny (diacetylowa pochodna morfiny); w organizmie przekształca się do postaci morfiny; pod względem farmakologicznym jest podobna do morfiny, tylko bardziej od niej aktywna; łatwiej rozpuszcza się w tłuszczach, dlatego szybciej przenika barierę krew-mózg; czas jej działania jest nieco krótszy niż morfiny.
Kanabinole
Uzyskuje się je z konopi indyjskich. Związek najbardziej aktywny i występujący w największych ilościach to: delta 9 – tetrahydrokannabinol (THC) 30, który jest głównym czynnikiem psychotropowym. Kanabinole są używane w celu osiągnięcia zakładanych objawów intoksykacji: odprężenia, euforii, zmiany poczucia czasu i wzmocnienia doznań zmysłowych. Zwiększa się również apetyt po ich zażyciu.
Marihuana – jest to mieszanina wysuszonych liści i kwiatostanów żeńskich.W zależności od pochodzenia zawiera najczęściej od 2 do 4% THC32. Odmiany modyfikowane mogą zawierać do 30% THC; obecnie jest to najbardziej rozpowszechniony i używany narkotyk w Polsce i na świecie. W niektórych krajach preparaty te są legalizowane i dopuszczane do oficjalnego obrotu. Przykładem jest ustawodawstwo holenderskie. Powodem łagodnego podejścia do tych środków jest przekonanie o relatywnie małej szkodliwości zdrowotnej i społecznej związanej z ich używaniem.
Haszysz – jest to żywica z kwiatostanów żeńskich. Zawiera więk-sze stężenie THC niż marihuana, w granicach 15–30%;
Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa, a leczenie narkomanii
Zespół amotywacyjny – związany jest z długotrwałym i regularnym przyjmowaniem konopi. Charakteryzuje się zmniejszoną energią i apatią, skróconym czasem skupienia uwagi, a przede wszystkim brakiem chęci komunikowania się z innymi. Eskalacja używania innych nielegalnych środków odurzających, co może mieć także związek z otwarciem dostępu do bardziej wyniszczających narkotyków. Lekarze wskazują, że marihuana może być czynnikiem wyzwalającym, u osób do tego predysponowanych, psychozę schizofreniczną i depresyjną.
Środki halucynogenne
Pod ich wpływem słyszy się, odczuwa i widzi rzeczy, które nie istnieją w rzeczywistości; czasem po ich zażyciu występują urojenia, można mieć poczucie, że jest się prześladowanym, śledzonym przez nieznane postacie. Używa się ich w celu przeżycia odmiennego stanu świadomości. W następstwie długotrwałego używania halucynogenów może pojawić się zespół objawów halucynogennych, nawet po zaprzestaniu ich przyjmowania, tzw. flashback. Zjawisko to może być następstwem uszkodzenia centralnego układu nerwowego lub silnego wstrząsu emocjonalnego.
LSD – substancja aktywna to dietyloamid kwasu lizergowego (LSD-25) ; pobudza ośrodkowe receptory, regulujące powstawanie dopaminy i adrenaliny. Praktycznie wyparło ono inne psychodeliki. Halucynacjom, powstałym wskutek zażycia LSD, często towarzyszy chwiejność emocjonalna, zaburzenia koncentracji oraz natrętne myśli, nakazujące wykonanie pewnych, często niebezpiecznych czynności.
Obecnie jednym z nowych problemów w leczenie narkomanii jest wprowadzanie na rynek dotąd nieznanych, medycznie nieprzebadanych substancji psychoaktywnych.
Research Chemicals i dopalacze
Dopalacze – są to nowe substancje wzmacniające i zmieniające stany psychofizyczne ; termin ten pojawił się w mediach kilka lat temu .Określa się nim substancje, których działanie jest podobne do działania narkotyków. Substancje te są zarówno produkowane prze człowieka(syntetyczne) , jak i pozyskiwane z roślin. Cechą charakterystyczną jest to, że handlarze na bieżąco modyfikują skład danej substancji, i wymyślają nowe. Z tego powodu nie wiadomo jakie substancje znajdują się w dopalaczach i w jakich ilościach. W przypadku zatrucia, trudno jest udzielić pomocy osobie, która go zażyła .
Mefedron – czyli 4-metylometkatynon (4-MMC ); w 2010 roku, został zaklasyfikowany jako substancja psychotropowa grupy I-P . Efekty działania mefedronu pojawiają się już w kilka sekund po zażyciu. Osoba pod jego wpływem nabiera pewności siebie i uaktywnia się u niej potrzeba mówienia oraz staje się bardziej otwarta i pewna siebie Objawia się bezsennością, osłabieniem i brakiem apetytu. Bardzo silnie uzależnia psychicznie , w czasie kiedy nie dostarczamy coraz większych dawek , świat przestaje nas cieszyć, wpadamy w depresję. W następstwie stosowania mefedronu i ciągłego pobudzenia dochodzi do długotrwałych zaburzeń snu. Efektem tego są psychozy i zaburzenia psychiczne.