Leczenie uzależnienia od leków

Leczenie uzależnienia od leków

Lekomania czyli uzależnienie od przyjmowania leków, to bardzo poważna choroba, która może nieść za sobą tragiczne skutki. Często porównywalna jest do nadmiernego nawyku od alkoholu czy narkotyków. Dla osoby uzależnionej od leków leczenie nie jest głównym celem. Przysłania je swoista przyjemność z przyjmowania określonych substancji, np. przeciwbólowych, nasennych, czy uspokajających etc. W następstwie nadmiernego przyjmowania leków wyniszczony zostaje organizm, co może doprowadzić do zaburzeń jego funkcjonowania, a w skrajnych przypadkach nawet śmierci. Leczenie uzależnienia od leków jest więc koniecznością.

Leczenie uzależnienia od leków w profesjonalnym ośrodku

Leczenie uzależnienia od leków jest wyjątkowo trudne. Po pierwsze ciężko jest określić czy ktoś przyjmuje nadmierne ilości leków, a po drugie osoby takie bardzo dobrze potrafią ukryć swój nałóg. Dlatego też symptomy wskazujące na uzależnienie należy jak najszybciej poddać gruntownej i specjalistycznej analizie. Najlepiej wykonać to w ośrodku leczenia uzależnień od leków. Fachowcy od terapii nałogu poprzez głęboką analizę pacjenta mogą wykluczyć ryzyko uzależnienia, lub potwierdzić stan patologiczny. W takim przypadku należy poddać się leczeniu uzależnienia od leków. Terapia ta jest równie trudna, jak w przypadku leczenia pozostałych uzależnień, jednak jeśli przeprowadzona w rzetelny i profesjonalny sposób, pozwala na całkowite zerwanie z uzależnieniem od leków. Leczenie nałogu polega na stopniowym zmniejszaniu dawki przyjmowanego leku, do momentu całkowitego jej wyeliminowania.

Terapia pod kontrolą specjalistów od leczenia uzależnień

Leczenie uzależnienia od leków poprzez zmniejszanie dawki przyjmowanego środka może i często powoduje czasowe skutki uboczne, tzw. zespół abstynencki. Jednak jeśli leczenie uzależnienia od leków przeprowadzane jest pod ścisłą kontrolą specjalistów nie należy przerywać leczenia.

Leczenie uzależnienia od leków jest trudne, ale przeprowadzone z profesjonalna troską o zdrowie pacjenta pozwala na całkowite zerwanie z nałogiem i powrót do życia bez wspomagaczy. Ponadto przynosi bardzo pozytywne efekty w postaci ogólnej poprawy stanu zdrowia pacjenta. W sytuacji, gdy coraz częściej słyszymy bicie na alarm związane z lawinowo rosnącym poziomem tego rodzaju uzależnienia, warto skierować swoje kroki do specjalistów od uzależnień z ośrodka In Puris, którzy wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie pomogą zwalczyć nałóg i powrócić do życia wolnego od uzależnień.

Rynek medyczny a uzależnienia

Na rynku medycznym w Polsce znajduje się duża ilość preparatów o właściwościach uspokajających bądź/i nasennych. Należą one, najczęściej, do dwóch grup leków: pochodnych kwasu barbiturowego oraz benzodiazepin.
Środki te produkowane są legalnie, przez liczne firmy farmaceutyczne. Nabywa się je, też legalnie, w aptekach na podstawie recepty lekarskiej. Część leków (preparatów uspokajających i nasennych) można kupić bez recepty. Łatwy dostęp do leków powoduje, że często pojawiają się poza oficjalnym obiegiem. Ze względu na swoje specyficzne cechy, leki te stosuje się w celu osiągania „nienormalnych” stanów psychicznych i fizycznych. Nadużywanie ich może prowadzić do uzależnienia.

Barbiturany – stosuje się jako leki nasenne, uspokajające, przeciwdrgawkowe, znieczulające – znacznie rzadziej – jako przeciwlękowe. Stosowane z innymi depresantami, wzmacniają efekty ich użycia. W połączeniu z alkoholem lub opioidami mają szczególnie niebezpieczne działanie. W związku z podobnym kierunkiem działania tych środków, ryzyko śmiertelnego przedawkowania wzrasta. Przyjmowane w małych dawkach powodują uspokojenie, stany euforii, uczucie zrelaksowania. Natomiast przyjęte w dużych dawkach mogą wywołać uczucie pobudzenia przechodzącego w senność, zaburzenia świadomości,lęki , zwiększenie stanu euforii, może dojść do zawrotów głowy , utraty koordynacji ruchowej, problemów z pamięcią .W zależności od dawki lub w miarę jej zwiększania, barbiturany wykazują narastający wpływ depresyjny na ośrodkowy układ nerwowy: od uspokajającego, nasennego poprzez znieczulenie ogólne, przechodzące w z zapaść i sen narkotyczny (po przedawkowaniu). Stosowane z innymi depresantami barbiturany, ze względu na czas działania, dzielą się na trzy grupy:

• krótko działające (około 3–8 godzin)
• średnio działające (12–24 godziny)
• długo działające (24–96 godzin)

Powodują one szybki wzrost tolerancji ,czyli potrzebę zwiększania dawki ,w dość krótkim czasie . Przy dłuższym stosowaniu dochodzi do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Nagłe odstawienie barbituranów przez osobę uzależnioną, może być niebezpieczne dla jej zdrowia i życia. Po ich odstawieniu pojawia się zespół abstynencyjny. Charakteryzuje się on bezsennością,połączoną z niepokojem i majaczeniem. Mogą występować urojenia i halucynacje. Wzrasta temperatura ciała, pojawiają się drżenia mięśniowe, które mogą przerodzić się w napady drgawkowe.

Benzodiazepiny – podobnie jak barbiturany, mogą powodować uzależnienie psychiczne, fizyczne i wzrost tolerancji. Wpływają uspokajająco, przeciwlękowo, zapobiegają drgawkom i powodują zwiotczenie mięśni. W większych ilościach wywołują głęboki sen. Alkohol mocno wzmacnia ich działanie. Jako preparaty skuteczne i mało toksyczne szybko wyparły z lecznictwa pochodne barbituranów. Efektem działania objawiają się uspokojeniem, ułatwieniem zasypiania i redukcją lęku. Inne efekty to działanie rozluźniające na mięśnie poprzecznie prążkowane oraz przeciwdrgawkowe. Najczęściej leków tych nadużywają osoby uzależnione od innych substancji w celu wzmożenia tzw. „bomby”, zwłaszcza po opioidach. W tym celu najczęściej podaje się je dożylnie. Osoby uzależnione wykorzystują również benzodiazepiny do osłabiania objawów abstynencyjnych lub łagodzenia „zejścia” po stymulantach typu amfetaminy. Nagłe odstawienie benzodiazepiny, powoduje zespół abstynencyjny. Objawia się on przez wzrost lęku, pobudzenie, zaburzenia snu, w ekstremalnych przypadkach drgawki. Oprócz tego mogą wystąpić objawy grypopodobne, dysforia, chwiejność emocjonalna, a w skrajnych przypadkach halucynacje czy psychoza. Benzodiazepiny należy odstawiać powoli, obniżając stopniowo dawkę, a w uzasadnionych przypadkach stosować odstawianie w warunkach szpitalnych.

Użycie w tym samym czasie dużej ilości benzodiazepin, barbituranów i alkoholu jest groźne dla życia.

Syropy i tabletki na kaszel, środki na ból gardła

Na rynku farmaceutycznym dostępna jest duża liczba leków, które poza spełnianiem danej im funkcji, posiadają także inne właściwości. Część z tych środków jest wykorzystywana niezgodnie z medycznym przeznaczeniem (np. syropy przeciwkaszlowe), głównie w celu osiągnięcia zmiany stanu fizycznego bądź psychicznego. Niektóre z takich leków, ponieważ posiadają potencjał psychoaktywny i właściwości uzależniające, zaczęto stosować coraz częściej, część z nich wycofano z rynku bądź ich dystrybucja jest ściśle kontrolowana (recepty, wydawanie z przepisu lekarza). Wzrostowi popularności spożywania takich środków sprzyjają ich powszechność, brak prawnych konsekwencji ich posiadania oraz niska cena zakupu.
Substancje znajdujące się w syropach:

EFEDRYNA – jest alkoidem roślinnym. Stosowana jest w celu zwiększenia pobudzenia organizmu, zmniejszenia apetytu, jako środek, który ma zwiększyć koncentrację i uwagę, lekarstwo na nieżyt nosa oraz do leczenia niedociśnienia związanego z narkozą. W formie wstrzyknięć była podawana japońskim pilotom kamikadze w czasie II wojny światowej .
Do najważniejszych skutków działania efedryny zalicza się:

• podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi (skurcz naczyń oporowych), dzięki temu znalazła zastosowanie w leczeniu niedociśnienia,
• zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego, przyspieszenie akcji serca,
• rozszerzenie oskrzeli (rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli),
• pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego,
• zwiększenie przepływu krwi przez tętnice wieńcowe, mózgowe i zaopatrujące mięśnie prążkowane,
• zmniejszenie przepływu przez tętnice trzewne oraz zaopatrujące skórę.

Efekty uboczne mają miejsce najczęściej w przypadku używania efedryny niezgodnie z przeznaczeniem w dużych ilościach wielokrotnie przekraczających dawkę leczniczą. Przedawkowanie może prowadzić do śmierci. Przyjmowanie wysokich dawek efedryny może prowadzić do uszkodzenia mózgu z powodu ciągłego oddziaływania na neurotransmitery. Może być ona przyczyną uszkodzenia naczyń krwionośnych z powodu towarzyszącego nadciśnienia. Efedryna może powodować także zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz psychozy paranoidalne. Obserwowane psychozy są podobne do wywołanych przez amfetaminy (paranoja, halucynacje wzrokowe i słuchowe).

Dekstrometorfan – jest syntetyczną pochodna morfiny. W medycynie używany jest pod postacią bromowodoru, jako lek przeciw suchemu kaszlowi. W większych dawkach, znacznie przekraczających dawki terapeutyczne, wykazuje działanie narkotyczne charakterystyczne dla dysocjantów oraz lekko euforyzujące . Dawka śmiertelna wynosi powyżej 20–25 mg/kg masy ciała. Dekstrometorfan działa ośrodkowo, tłumiąc suchy kaszel w zapaleniu gardła, oskrzeli czy krtani. Jako działania niepożądane mogą wystąpić senność, zawroty głowy, nudności, biegunka, wzrost ciśnienia tętniczego. W niższych dawkach powoduje pobudzenie i halucynacje przy zamkniętych oczach, natomiast przyjmowany w większych ilościach może powodować wrażenie całkowitego „oderwania” od ciała i depersonalizację. Powoduje także zaburzenia równowagi, kłopoty z mówieniem, jak i widoczne opóźnienie reakcji.

Syropy i tabletki na kaszel o działaniu pobudzającym:

1. Astmin – substancjami czynnymi są nalewki z biedrzeńca, stroiczki i grin-delii, a także chlorowodorek efedryny. Zastosowanie medyczne Astmin jest stosowany przy stanach skurczowych oskrzeli, zwłaszcza na tle alergicznym, astmie, rozedmie płuc, stanach za- palnych dróg oddechowych. Niebezpieczeństwa związane z nadużywaniem lub niewłaściwym używaniem: przyspieszone bicie serca, niepokój, bezsenność, trudności z oddawaniem moczu, zawroty oraz bóle głowy, nudności, drżenie rąk
2. Belladrinal – Substancjami czynnymi w tym leku są teo?lina, kofeina, efedryna oraz wyciąg suchy z pokrzyku wilczej jagody. Lek dostępny jest w formie tabletek. Zastosowanie medyczne Belladrinal stosuje się przy dolegliwościach, takich jak astma, chroniczny bronchit, bóle głowy, zespół Meniere’a (zaburzenia zmysłu równowagi z zaburzeniami słuchu), kolka jelitowa i żółciowa, bóle menstruacyjne. Niebezpieczeństwa związane z nadużywaniem lub niewłaściwym używaniem: teo?lina, efedryna oraz pozostałe składniki za- warte w leku powodują liczne działania uboczne: zaburzenia akomodacji oka, palpitacje serca, niepokój, bezsenność, bóle głowy, mdłości, brak apetytu, wysypki i świąd, trudności z oddawaniem moczu, skurcze mięśni, częstoskurcze serca.
3.  Kelastmin – lek wydawany na receptę; Kelastmin ułatwia odkasływanie gęstej wydzieliny z górnych dróg oddechowych. Stosuje się pomocniczo w stanach zapalnych oskrzeli, astmie oraz rozedmie płuc. Niebezpieczeństwa związane z nadużywaniem lub niewłaściwym używaniem: wchodząca w skład leku efedryna może wywołać przyspieszenie akcji serca. Dodatkowo mogą się pojawić liczne dolegliwości: niepokój, bezsenność, trudności w oddawaniu moczu, zawroty i bóle głowy, nadmierne pocenie się, mdłości i wymioty, słabość mięśni, drżenia ciała, wzmożone pragnienie. Duże dawki leku, ze względu na zawartość biedrzeńca, mogą spowodować silne skurcze macicy i ewentualnie poronienie
4. Tussipect – stosuje się go w chorobach dróg oddechowych przebiegających z trudnością w odkrztuszaniu; efedryna działa rozkurczająco na mięśnie gładkie oskrzeli, zmniejsza przekrwienie błony śluzowej nosa i zatok przy nosowych, prowadząc do zmniejszenia obrzęku i ilości powstającej wydzieliny. Przedawkowanie może powodować pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, ból głowy, osłabienie, kołatanie serca, zawroty głowy, drżenie. Nie należy przyjmować leku w godzinach wieczornych, ponieważ może powodować trudności w zasypianiu.

Syropy na kaszel o działaniu dysocjano-euforyzującym:

1. Dexatussin – leczenie objawowe suchego kaszlu różnego pochodzenia (nie związanego z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych). Niebezpieczeństwa związane z nadużywaniem lub niewłaściwym używaniem: senność, zawroty głowy, nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha. Odnotowano (na razie nieliczne) przypadki psychicznego uzależnienia od tego leku.Może powodować senność i zawroty głowy, dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku przyjęcia bardzo dużych dawek, mogą wystąpić objawy hamowania ośrodka oddechowego, omamy, wysoka gorączka.
2. Tussal Antitussicum – medycznie używany jest w leczeniu objawowym suchego kaszlu. Niebezpieczeństwa związane z nadużywaniem lub niewłaściwym używaniem: zawroty głowy, senność, dolegliwości żołądkowo- jelitowe (nudności, wymioty, bóle żołądka).
3. TussiDrill – medycznie stosowany jest przy doraźnym leczeniu ostrego i suchego kaszlu. Niebezpieczeństwa związane z używaniem lub niewłaściwym używaniem: senność, zawroty głowy, zaparcia, nudności, wymioty, reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli). W przypadku równoległego podania leków przeciw-histaminowych pojawiają się nudności, wymioty, zawroty głowy, pobudzenie, dezorientacja, senność, wykwity skórne typu pokrzywki, nieostre widzenie i oczopląs. Po znacznym przedawkowaniu można zaobserwować śpiączkę, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego i drgawki. Lek zaburza prowadzenie pojazdu.